ADHD

Dorośli, a wciąż rozkojarzeni, nadpobudliwi i impulsywni. Kiedyś takie osoby oskarżono o niedojrzałość. Dziś mogą usłyszeć, że mają ADHD. Schorzenie rozpoznawane dotąd tylko u dzieci, coraz częściej przypisuje się też dorosłym. Czy słusznie? Dla wielu osób taka diagnoza będzie wygodnym usprawiedliwieniem ich problemów. Co więcej, może być nawet powodem do dumy, bowiem ludzie z ADHD bywają twórczy. Jesteś człowiekiem z ADHD? Nie martw się. Gdyby Mozart dziś żył, też by nim był.

ADHD co to jest ?

ADHD to zaburzenie, z którym człowiek rodzi się, żyje i umiera. Jest więc stanem, który nie przechodzi, ale można nauczyć się  dawać sobie z nim radę.

Kryteria diagnostyczne ADHD u dorosłych według E. Hallowella i J. Rateya (aby stwierdzić ADHD u dorosłego, musi on przejawiać 15 z 20 zachowań częściej niż większość osób na tym samym poziomie rozwoju intelektualnego:

1. Poczucie braku osiągnięć, niespełnienia własnych celów (niezależnie od tego, ile ktoś naprawdę osiągnął).
2. Trudności z organizacją czasu i aktywności.
3. Ciągłe odkładanie spraw na później i trudności z rozpoczęciem pracy,
4. Wiele zadań rozpoczętych jednocześnie, trudności z ich zakończeniem.
5. Skłonność do mówienia wszystkiego, co przyjdzie do głowy, bez rozważenia właściwości chwili.
6. Częste szukanie silnych wrażeń.
7. Paniczny strach przed nudą i ucieczką przed nią.
8. Łatwe rozpraszanie się, trudności ze skupieniem uwagi, skłonność do „wyłączania się” w środku lektury czy rozmowy.
9. Kreatywność, intuicja, wysoka inteligencja.
10. Trudności z trzymaniem się wyznaczonych planów i przestrzeganiem „właściwych” procedur.
11. Brak cierpliwości, mała odporność na frustrację.
12. Impulsywność, werbalna lub w działaniu np. kompulsywne wydawanie pieniędzy, nagłe zmiany planów, snucie nowych pomysłów zrobienia kariery itp.
13. Skłonność do niepotrzebnego i ciągłego zamartwiania się, oczekiwania rzeczy budzących niepokój, występująca zamiennie z nieuwagą lub lekceważeniem rzeczywistych niebezpieczeństw.
14. Poczucie niepewności.
15. Zmiany nastroju, szczególnie gdy chory nie jest niczym zaabsorbowany.
16. Pobudzenie.
17. Skłonność do uzależnień.
18. Ciągłe problemy z poczuciem własnej wartości.
19. Nieprawidłowy ogląd samego siebie.
20. Przypadki ADHD, choroby afektywnej dwubiegunowej lub depresji w rodzinie.

Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej skontaktuj się z nami.